Life as an exchange student (in English)

Being an exchange student has opened my eyes and has showed me what was always there, but what I had never seen before.  Since September 9^th it has surprised me everyday how weird people act to someone they don’t know or don’t  know well. I’ve seen it happen to other exchange students as well as to myself. Of course, at first, people were really nice to me. So I thought everyone was super nice and that they were all really interested in me and my country. But after a while, when the ‘new’ was  gone, they changed. This was horrible for me, and I thought that I had done something wrong or that no one liked me anymore. But now I see that it wasn’t me who had changed, but them. and I seriously don’t get why people can be so mean and act like you’re the one who became boring, mean or just not fun. But in fact, it’s them who became that. Or have always been like that. Because if people don’t talk to you anymore after a while for no reason, it’s called being immature and asocial.

 And I’ve seen this happen many times. I met new people in class,  people who gave me the impression that they were really nice and that they thought the same thing about me. But then, when I saw them in the hallway and smiled, they didn’t even smile back. So then I started wondering if this was an American thing? If all Americans were like that? If it was just a polite thing to do, like asking ‘ how are you?’ when you actually don’t care about the answer but you just ask because it’s all about the question. But as I kept meeting more people, I noticed that not ALL people were like that. I met people who were actually really nice and who showed real interest and who didn’t care about where I was from and for whom I was a person, just like them.

 So then I started thinking again, If they want to stick with their own friends who they’ve known for 10 years, that’s fine. But if they push away the friendship and kindness of someone who has to start making new friends in a new country and has to live with a new family they don’t even know, and suddenly has to speak and understand a different language, than it’s about not WANTING to make new friends or about not having any idea about the world. So, to all those people out there ( and believe me, I’ve met enough of those people during my 6 months here in the US), I hope you will think twice now before you act like that again, because there will come a day that people won’t see your pretty hair, make-up, and perfect body anymore but just the ugly personality behind it. And with a personality that doesn’t accept new people from different cultures, who actually have the guts to move their but and leave everything that means a lot to them behind, you’re not going to get far in a country like this.

Also, to all the exchange students, of whom I’m sure that they understand what I’m talking about, don’t let those kind of people ruin your experience. I know this gets hard sometimes because some days, it just feels like all people in school are like that. But whenever you meet someone who’s like that, just know that it’s not you, but them. Because nice people, people who are nice on the inside and not only on the outside, will be nice to you, everyday.

This experience has made me realize how hard being ‘new’ can be. Some days, it feels like you have the stamp of being ‘the new kid’ or ‘the foreign kid’. And some people only see that stamp when they talk to you. It surprises me how little people see a person who’s just like them and how many people see that stamp. And I know I’m judging right now and that I was probably kind of like that in my own country but that’s why I’m writing this. Because it made me realize how rude people can be. What can you possibly do wrong by going up to someone who’s new and introduce yourself? Exactly, nothing. That person will be so grateful and there’s a big chance that that person will be the most interesting and nicest person you’ve ever met and that you’ll become good friends. And there’s no such thing as having too many friends, right?  So, let’s all think twice before we see someone new in our school (etc.) and just turn away, because there will come a day that YOU will be that ‘new kid’ and don’t know anyone.

Thanks for reading.

Traveling part 2 : Maui, Hawai'i

Aloha!
29 November 2011 was een onvergetelijke dag, ni alleen omdat het mijn verjaardag was, maar omdat da de dag was dag ik voor 1 week school mocht missen om naar het übergeweldige Maui te gaan :D!

5 dagen na onze terugkeer uit Californië zat ik op het vliegtuig richting Maui, een van de 5 eilanden van Hawai'i ( en voor degene die het niet weten ; Hawai'i is de 50ste staat van de VS, dus nee, het is geen land!) En het feit dat het mijn verjaardag was maakte het alleen maar beter. het begon al goed toen mijn gastouders achter mijn rug aan de piloot hadden gevraagd om mij een gelukige verjaardag te wensen door de microfoon met als gevolg dat heel het vliegtuig voor mij begon te klappen :p. Eenmaal aangekomen op het eiland, huurde we een auto en reden e richting ons huisje dat we gehuurd hadden in 'Lahaina'. Het waren twee huisjes aan elkaar, 1 voor ijn gastouders en kleine zus en 1 voor mijn gastzussen en ik. En alsof dat nog ni genoeg was, lag ons huis letterlijk 1 huis van het strand af !!  een geweldig privé strandje met een geweldig uitzicht op andere eilanden. 's avonds liepen we door downtown Lahaina langs de winkeltjes, richting een restaurant voor het avondeten. Omdat het mijn verjaardag was mocht ik kiezen en aangezien ik een 'hard rock café' fan ben, was dit dan ook mijn keuze :D. Voor we binnen gingen kreeg ik een lay, een ketting van echte Hawaiiaanse bloemen die geweldig roken ! ( foto te zien op facebook, album : Maui, Hawaii ) En na het eten kreeg ik nog een verrassing ( alsof het nog niet genoeg was !). De ober kwam naar me toe en vroeg of ik wou opstaan, toen ik opstond eiste hij van iedereen in het restaurant de aandacht een deelde mee dat het mijn 18de verjaardag was, waarop weeral iedereen begon te applaudiseren :D. en het was nog ni afgelopen met de verrassingen, want 2 minuten later stond diezelfde ober met een ongevraagd groot ijsje voor mijn neus! Heel lekker allemaal, maar ni goed voor de lijn :p.

De volgende dagen bezochten we verschillende stranden, nam mijn gastzus surflessen, huurde we paddleboards, reden we op een van de bergen om een prachtig uitzicht te zien, gingen we uit eten, maakten we foto's, lagen we in de zon, zwommen we en zoveel meer..!

Elk van  de stranden die we bezochten was anders, maar de meeste dagen hadden we heel hevige ' shorebreaks' , dit betekend dat de golf bijna nooit in het water brak, maar telkens op het strand, waardoor de golf heel hevig brak en het gevaarlijk as voor kleine kinderen maar ook voor ons om in het water te gaan. Het is moeilijk om dit uit te leggen maar zo iets had ik nog nooit gezien.
Op een dag gingen we naar een strand waar het zo erg was dat mijn zusje ni op de strand bij het water mocht spelen. Ik en mijn 16jarige gastzus Hannah daarintegen vonden de mega grote golven geweldig en zijn er dan ook ingegaan. de golven waren op sommige momenten zo groot, dat we echt bang waren, want als ge in het water zit, zit ge heel laag met uw hoofd bij het water en lijkt alles veel groter. Tegen het einde van de dag werden de golven nog groter en begonnen sommige te breken in het water, wat heel gevaarlijk kan zijn als het net op u breekt en u meespoelt naar de kust. Om da te voorkomen, lette ik en mijn zus heel goed op en zwommen onder de heel grote golven door wat we echt geweldig vonden. Het gaf echt een kick en we leken net twee kleine kindjes in het water :D. EN wat het nog leuker maakt is dat er waterschildpadden in het water zitten en dat ge die af en toe naast u eens kunt spotten, of in een golf ziet zwemmen zoals wij gezien hebben.

Een andere dag gingen we naar een strand dat ideaal was om te snorkelen. We hadden snorkelgerief gehuurd en ik en mijn gastzus hadden nog geen waterschildpad van dichtbij gezien dus gingen we het water in. Nog ni veel later zagen we nog geen 2 meter onder ons 2 grote waterschildpadden eten zoeken in het koraal ! Het was echt een geweldig zicht, zoiets had ik nog nooit gezien  ^^. 

Ook nog iets wat ik daar gezien heb en nooit zal vergeten is toen we op weg waren naar de andere kant van het eiland. Ik keek uit het raam van de auto en zag in de oceaan, redelijk dicht bij de kust, een kijkboot( een boot die ze gebruiken om walvissen te spotten met toeristen, want rond november is het walvissen tijd :D). En opeens zag ik links van de boot een walvis uit het water springen !  ik begon dadelijk door heel de auto te schreeuwen omdat ik nog nooit een echte walvis had gezien :p ( in het wild ).

Dit zijn maar een paar van de dingen die ik nooit zal vergeten, er zijn er nog veel meer, maar ik moet natuurlijk nog een paar verhalen hebben om thuis te vertellen e ;D. Maarja, 1 ding is zeker, Maui is een prachtig eiland en nog een ervaring meer die ik nooit zal vergeten ^^.

Bye!

traveling part 1 : Caliiii

ik weet dat het heel laat is om dit te vertellen maar dit moest gewoon in mijn blog :).
Op 20 november 2011 ben ik met mijn gastgezin  naar Disneyland California geweest. we vertrokken zondag ochtend met als eindbestemming Anaheim, California. Een reis van 14uur met de auto, iets wat wij in ons Belgenlandje nooit zouden kunnen doen zonder de grenzen van 2 landen te zijn overgestoken. Het was een lange autorit maar ookal klinkt dit raar, het was wel mooi. De plaatsen waar we voorbij reden gingen van bergen met sneeuw ( Oregon) tot bergen met reuze grote villa's ( Cali ). En natuurlijk niet te vergeten LA by night, hetgene wat ik absoluut wou zien. En met 4 kinderen in een auto konden we er wel een feestje van make. Eens aangekome in Anaheim gingen we naar ons hotel om te slapen.de volgende ochtend na het ontbijt gingen we dadelijk naar het park. we hadden besloten om de eerste dag het park te doen, en de tweede dag california adventure ( zoals zij het kennen : de studios in disneyland Parijs maar dan sjieker ;p ) . zodra we binnen waren liepen we dadelijk naar het spookhuis dat mijn kleine zusje zo fijn vind omdatt de wachtlijnen nog kort waren. de rest van de dag liepen we door het park voor fast-passen ( dit is een pas die ge voor sommige atracties kunt halen. op deze pas staat dan en tijdstip waarop ge moet terugkomen naar de atractie. op da tijdstip mocht ge dan in een andere rij aan de atractie aanschuiven en moet ge meestal veeeeel minder lang wachten. Een geweldige uitvinding) te halen en in de tussentijd voor de andere atracties aan te schuiven. Het was een heel drukke dag omdat het de week van thanksgiving was en iedereen vakantie had in heel de VS (!). het langste wat we aangeschoven hebben voor een atractie is 1,5 uur. de andere hebben we snel en meerdere keren kunnen doen doordat we liepen en fast-passen hadden.
's avonds zijn we naar het 'rainforest cafe' geweest. een restaurant dat vanbinnen op een oerwoud lijkt. het was precies echt, overal stonden er bomen, aquariums (?),  en robot dieren zoals apen en vogels. ze hadden zelf een giga grote waterval vanbinnen, en om de 15 minuten werd het donker en kwamen er regen- en dondergeluiden. Een beetje luidruchtig om te eten met die apen en donder als ge het mij vraagt, maar geweldigggggg eten en heel plezant voor de twee kleine kindjes die bij ons aan tafel zaten :). dit restaurant was in ' downtown disney'. een klein dorpje naast disneyland met alle disneywinkels en nog veel meer andere gewone winkels en speciale, heel mooie restaurants zoals the rainforest cafe.

De 2de dag zijn we dan een halve dag naar het park geweest en de rest van de dag  naar california adventure. Het 'sjieke' deel van disneyland :D. maar voordat we dit deden gingnen we eerst ontbijten in Goofy's kitchen, een restaurant van het Disney hotel waardat alle figuren van disney rondlopen en ge foto's mee kunt make. Omdat het mijn verjaardag zou zijn, een week later, kreeg ik als verrassing een cakeje met een kaarsje en 2 badges met ' happy birthday'  op ( zie in de zijbalk voor foto's ).  Door die badge hadden maarliefst 18 mensen tegen het einde van de dag, ' happy birthday' tegen mij gezegd :D . Maar nu terug naar California adventure. Dit deel was echt heel mooi, en het had attracties die meer voor oudere kinderen zijn zoals : california screaming en tower of terror. De eerste attractie die we deden was ' Grizzly river run , een water attractie die gelijkaardig is aan ' colorado river ' in walibi, maar dan veel sjieker en wilder. na 20 min aan te schuiven waren wij aan de beurt. we gingen er allemaal heel relaxed in, maar dat veranderde snel. Na een ritje van 7-10min kwamen we uit de 'boot'. En natuurlijk was ik weer de ongelukkige. ik kreeg tijdens deze 10 minuten al het mogelijke water op mij, dat ervoor zorgde dat ik helemaal nat was ;p! de rest hield het natuurlijk redelijk droog, maar een golf van water had mij in het gezicht geslagen :d, heel grappig. De volgende attractie was ' california screaming ' , de enige in heel disneyland die overkop gaat ( zie video op mijn facebook profiel). die hadden we nodig aangezien ik helemaal doorweekt was en ik droog moest worden. gelukkig zaten we in Californië en is het daar altijd warm :). In de avond zijn we terug naar downtown disney gegaan, maar naar een ander restaurant. Dit keer was het het Jazz café. Hier speelde een echte jazz zanger heel de avond jazz op de piano, heel gezellig. ENNNN diezelfe jazz zanger heeft speciaal voor mij een originele versie van ' happy birthday ' op de piano gespeeld ! zie video op mijn facebook profiel!

De volgende dag zijn we 's middags terug richting Bend, Oregon vertrokken. Geen goede keuze want het was de dag voor thanksgiving ( 23 november) en iedereen vertrok in de richting van hun familie, met als gevolg een heel lange file! Ondertussen hadden we nog niet ontbeten dus besloten we om te stoppen in Santa Monica voor het ontbijt. Na het ontbijt wou ik heel graag de beroemde kust van Californië zien, dus besloten mijn gastouders om daar even te stoppen! Ik was super blij en moest bijna wenen van blijdschap ( haha :D ). De kust was super mooi en ondanks het prachtige weer die dag, was het strand LEEG! We wandelde langs het strand naar santa monica pier, die iedereen die rocket power kijkt ongetwijfeld wel kent :D. ( ook te zien in de videoclip van '30 seconds to Mars - kings and queens' en vele andere dingen ( zie foto's in de zijbalk ).

Zo hebben we ons eigen california adventure toch fijn afgesloten!

miss you all,

bye

De minder goede momenten

hey iedereen, lang geleden, ik weet het.
Maar zoals jullie allemaal ook wel gezien hebben op fb, ben ik heel vaak weg geweest, onderandere naar Disneyland in Cali, dan naar Maui in Hawaii en ik ben nu pas 3 dagen terug van Mexico ( over alles volgt later nog een blogbericht ). Maar nu ben ik terug thuis in Bend en gaat alles stilletjes aan beginnen verandere. Onderandere ; mijn gastzus gaat nr Frankrijk ( ook met AFS) en daardoor ga ik op school meer alleen zijn en ga ik weer met mijn gastmama of met vrienden in school zien te geraken. Ook ga ik als ik vragen heb nu alles alleen op zien te lossen int school of ergens anders, want nee ik weet nog steeds niet hoe ALLES  in mijn school werkt sinds die giga is en heel anders als in België. Een ander ding is dat mijn lief wss van school gaat veranderen en nu werkt in de weekends en ik hem daardoor nu zelf al minder zie. Hierdoor heb ik beide heel fel schrik dat alles gaat veranderen en door al deze zorgen voel ik mij hier nu zelf al niemeer zo goed als in het begin. Ook zit ik hier nu al 4 maanden ( op 9 januari ), en zijn de mensen niet meer zoals in het begin. Eerst praten ze met u omdat ge nieuw zijt, maar nu is alles moeilijk, zeker om vrienden te maken. Ook is mijn gedacht over de mensen in mijn school en mijn gastgezin veranderd.
Na een tijdje begon ik door te krijgen dat de mesen in mijn school helemaal ni zo vriendelijk zijn en er echt wel veel groepjes zijn en het heeel moeilijk is om er in een te geraken. Ook gaat alles heel snel rond in mijn school en worden verhalen nu en dan heel fel verdraaid waardoor er soms iemand in de gang eens naar u toe komt en u iets verteld waar helemaal niets van waar is.
Kortom, de mensen daar zijn meer achterbaks en leven in hun iegen wereldje met hun eigen vrienden en het is niet omdat ze nu en dan eens met u praten int school, da ge hun vriendin zijt. De meeste mensen waar ik in mijn klas mee praat ofzo,  zeggen niet eens goeiedag tegen u als ze u tegenkomen in de gangen. Sommige lijken beschaamd om met iemand ' nieuw' bevriend te zijn. Het is heel moeilijk om ergens binnen te geraken ( in een groep van vrienden ) die elkaar al voor 6 jaar of langer kennen. En de meeste mensen geven int school geen hol om of gij u slecht voelt of ni, want ge zijt van een ander land, en ge zijt geen van hun. En hoe ge het dan ook draait of keert, zo is het gewoon. En ik ben zeker nie de enige die zo denkt. In mijn groep vr uitwisselingsstudenten in de USA, zegt iedereen dit. En ik denk dan dat het gewoon de Amerikaanse vorm van school en mensen is, aangezien iedereen hetzelfde ondervind. Ook de uitwisselingsstudenten in mijn school ondervinden dit, want als ik zo rondkijk tussen hun, heeft niemand van hun echt vrienden, tenzij ze een lief hebben of heel knap zijn en ng steeds single. Het klinkt miss belachelijk, maar ge zou ervanversteld staan hoeveel mensen er met u praten as ge nieuw zijt en een beetje aantrekkelijk in hun ogen ( zoals wij een jongen hebben in onze school en die veel vrienden heeft, gewoon enkel en alleen al daarom ).
Dit vind ik echt heel jammer, want het maakt mijn ervaring hier een stuk anders als ik had gedacht. En ik weet wel dat iedereen dipjes heeft en dit is er waarschijnlijk een van mij, en ik zal uit de slechte dingen ook wel leren, maar het blijft altijd stom om in zo een periode te zitten.
Elke dag blijf ik nadenken over hoe ik dingen beter kan maken maar het is echt moeilijk want mijn ouders werken beide laat elke dag en nu mijn zus er niet meer gaat zijn, ga ik bijna nergens geraken.

Vele onder jullie denken nu wss da ik depressief ben ofzo en geen moeite doe, maar da doe ik wel, maar bedenk wel da ik nog steeds in een onbekend land zit en vele dingen hier anders zijn. Onder andere zoals ik al zei ; en is geen openbaar vervoer..   
Het is gewoon het feit dat ik weet dat er u een moeilijke periode aankomt terwijl ik er net een gepasseerd ben ; namelijk Kerstmis en nieuwjaar en zo.  Dit was een moeilijke periode omdat ik in Mexico was tussen 25 onbekende mensen die niet mijn familie waren.. Dit was hard. In België stond ik daar nooit bij stil en was kerstmis geen 'big deal' voor mij. Maar zoals ze zeggen ' een mens heeft pas door hoeveel iets voor het betekend totdat het er niet meer is' , en dat gelde voor mij voor kerstmis ook. Ik had pas door dat ik dan eig graag bij mijn familie ben toen ik die dagen met 25 onbekende door moest brengen. En hoe ge het ook draait of keert, ik ben geen lid van hun familie, en op vele momenten valt dit op waardoor ik op vele momenten echt gewoon naar huis wou gaan ( of toch tenminste trg naar de States.) Zoals bijvoorbeeld als er een familiefoto gemaakt word, of als er kerstcadeaus worden uitgepakt en uw zussen cadeaus krijgen ter waarde van 500$ en gij allemaal kleine dingen. Begrijp me ni verkeerd, ik ben dankbaar voor alles wat ik heb gekregen, echt, ik vond da supervriendelijk enal, maar op zo een momenten voelt ge u toch wel een buitenstaander en weet ge da ge geen echt lid zijn van die familie. Ook is het zo dat in mijn gastgezin, ik ofwel niets van de plannen weet, of er op het laatste moment over word ingelicht. bijvoorbeeld als wij op zaterdagavond bij de oma en opa gaan eten, dan weet ik meestal van niets, maar al de andere wel. Dus dan heb ik net plannen gemaakt (want duhhh het is zaterdagavond) , en dan moet ik alles aflassen omdat ik van niets wist.
Iets ander is dat mijn zussen dingen wel mogen die ik soms ni mag ( en houd nuin uw achterhoofd dat ik 18 jaar ben en mij dit 2jaar, 6 jaar, en 11 jaar ouder maakt als mij zussen). Zoals bijvoorbeel ik die om 10 uur 'savonds thuis moet zijn, maar mijn 2 jaar jongere gastzus moet da niet, of moet dat ook maar het maakt ni uit als ze later thuis is. Maar om een of andere reden maakt da voor mij wel uit. Of als wij op vakantie zijn mogen ik en mij andere zus niets op fb of ni smsen of bellen( dit was zo in Maui ), maar mijn zus van 7 jaar oud mocht wel op mijn ouders hun PC's om online spellekes te spelen. Enja ge hoort het goed ; 7 jaar is ze. Van die dingen krijg ik het gewoon en die dingen maken het hier moeilijk, en die gebeuren bijna elke dag.

Een ander ding is dat mijn gastouders heel anders zijn dan mijn gewone ouders. In België mag ik meestal alles en word ik overal naartoe gebracht of word er onder de ouders iets geregeld ( want wij kunnen zelf nog ni rijden dus daar in nix mist mee, iedereen doet da). Maar hier is da ni zo. als ik vraag of ik iets mag doen mag ik meestal wel maar dan is er altijd wel iets ; ofwel moet ik 2 uur later al thuis zijn ( omdat het een schoolavond is urghh ), ofwel moet ik iemand vinden die me kan komen oppikken en thuis brengen. Ja vaak is het dan van ' laat dan maar zijn' want er is hier geen bus die ik ka pakken dus ik kan nergens geraken, of 2 uurtjes zijn gwn te kort om iets leuks te gaan doen. Enja er zijn natuurlijk keren dat da dan wel lukt, maar er zijn ook veel keren dat ik gewoon thuis zit omdat ik toch weet dat ik niets KAN doen door die dingen.

En natuurlijk heb ik hier ook veel goeie momenten enzo, of course. Maar dit is dan ook een samenvatting van de slechtere dingen in de afgelopen 4 maanden (!). En dit veranderd nog steeds niet dat dit een geweldig jaar is en een geweldige ervaring en ik ben nu al een ander persoon hierdoor. Maar na al die reactie die ik krijg van da ik met mijn gat in de boter ben gevallen en een geweldig leven lijd hier enal, mag iedereen ook wel eens weten dat er ook minder goede kanten zijn aan het leven als een uitwisselingsstudent ^^. Maar of course ga ik niet opgeven en er alles aan probere te doen om het beter te maken, ik hoop gewoon da iedereen het nu ook eens van een andere kant kan zien. Het is namelijk helemaal ni makkelijk om voor zo een lange tijd in een ander land te wonen zonder vrienden of familie.

thanks for reading, bye x

living the good life : 2 maanden

hey iedereen! ik heb al weer effe niets meer gepost maar geen zorgen, da heeft enkel maar goede redenen. Ondertusse ben ik hier al bijna 2 maanden ( 9 november ) en is er veel veranderd.
In het begin had ik redelijk veel heimwee en vond ik het hier ni echt leuk omdat ik geen vrienden had en echt alles rondom mij aanpassen was. Het gezin, het huis, de school, de mensen, de omgeving/ stad, het land, de taal, het eten, de gewoonten... enzo.  Ik kende hier niemand, kon mijn eigen taal ni spreken, kende hier niets, geen openbaar vervoer dus ik kan nergens heen, ik kon mijn kluisje op school nooit openen, ik wist niets zijn in mijn school. Alles in mijn hoofd was een chaos omdat ik dingen niet wist die anders zo eenvoudig en logisch lijken. Maar nu na bijna 2 maanden is alles heel anders.
Ik kom goed overeen met men zussen en men oudste gastzus kan nnu rijden en zijn we meer onafhankelijk. Ook heb ik vrienden gemaakt in school en voel ik mij niemeer zo alleen, de mensen zijn hier ook vriendelijk dus eens ze u kennen blijven ze u meevragen. Ik heb nu ook men eigen vrienden en ben nimeer altijd bij men gastzus waardoor ik niemeer t gevoel heb da ik haar lastig val. in die groep zijn de mensen heel vriendelijk en nemen mij altijd mee naar mooie plaatsen in Oregon. Doordat ik men eigen vrienden nu ongeveer heb, ben ik ook socialer en voel ik mij meer op men gemak in mijn school. Hierdoor durf ik ook veel meer met mensen te praten, zelf met mensen die ik helemaal ni ken ;p maar zo zijn de mensen hier allemaal.
Ik voel me ook confortabeler met Engels te praten en ik snap al meer dingen dan dat ik in het begin deed.  ENNNN ik kan mijn kluisje openen na het 1 volledige maand aan mijn gastzus te hebben overgelaten :D... Ook in mijn gastgezin gaat het beter, al ging het daar nooit slecht. Het voelt meer als men familie aan, vooral met mijn zussen ( die ik ook gewoon zus noem en niet gastzus) . mijn ouders noem ik nog steeds niet 'mom' of ' dad' maar als ik over hun praat zeg ik wel gewoon ' mijn mama komt me op pikken' bijvoorbeeld :D.  Maar ook kleine dingen worden beter, zoals woorden of dingen die ik versta of de weg die ik begin te kennen hier of gewoon dingen die ik gewoon geworden ben zoals het betalen met dollars of andere domme dingen ;p.

voor de rest is het weer hier veranderd en vandaag, 3 november, hadden we de eerste sneeuw. Het was smeltsneeuw, maar toch, het was sneeuw! Ook is het football seizoen gestopt en da betekend da het binnekort tijd wordt om te gaan skiën, olééé. Ik ben nerveus om te gaan skiën omdat ik het nog nooit gedaan heb en al mijn vrienden hier racen en er heel goed in zijn.. maar tzal wel lukken zeker? ;D.

Nog iets redelijk belangrijk da is gebeurd in de afgelopen periode is Homecoming. Waarschijnlijk het meest gekende schoolfeest 'van in de films' voor jullie :D. maar voor degene die niet weten wa dit is ; Homecoming is een 'dance', dus een fuif, die de school organiseert voor de studenten en de jongens moeten een meisje uitvragen op een originele manier zoals bijvoorbeeld met bloemen, of als een complete verrassing. Iedereen vind deze dingen leuk omdat ze hier geen fuiven organiseren voor jongeren omdat ze hier niet mogen drinken en dit hier gewoon ni de gewoonte is. Dus als er een fuif is van de school, flipt iedereen door ;). Op de fuif zelf is het dan de gewoonte dat ge met uw date danst. En de manier hoe Amerikanen dansen is nogal vulgair en alsvolgt ; jongen achter het meisje en basically gewoon tegen elkaar schuren. Klinkt misschien nie zo vulgair, maar de jongen die u mee uitvraagt is meestal iemand die ge niet zo goed kent en u op deze manier beter wilt leren kennen of een goede vriend van u, wat het alleen nog maar mee awkward maakt om zo met elkaar te dansen :p. Maar alle mensen hier vinden dit compleet normaal en doen en NIETS anders dan zo de hele tijd dansen, wat ik dus helemaal ni 'leuk' noem :p. Om elkaar te vragen doen sommige jongens heel veel moeite. Zoals dit jaar was er een jongen die een liedje voor het meisje schreef en het met een spandoek voor de school voor haar heeft gezongen, en toen ze ja zei, heeft hij haar een roos gegeven! Zoals ik zei dus ; mensen draaien door hier :D. Voor de fuif zelf doen alle meisjes mooie kleedjes aan en bijna alle jongens een pak. Ook is het de gewoonte dat de meisjes de jongen een bloem kopen voor op hun jas te spelden, en de jongens de meisjes een bloem kopen voor rond hun arm. Meestl zorgen de koppels ook dat hun kleren met elkaar matchen qua kleur.

Ikzelf was gevraagd door een vriend ( en nee als ge gevraagd wordt door iemand wil dat niet zeggen dat die daar iets meer mee bedoeld en dit was ook helemaal niet zo) met een roos en een papier waar int Nederlands opstond of ik met hem wou gaan.
De dag van Homecoming zelf, komen alle meisjes ( van uw groepje vrienden) samen om zich klaar te maken. Als de meisjes klaar zijn komen alle dates van de meisjes naar het huis om foto's te maken, in groep en apart. Daarna gaat ge dan met uw groep ( of apart) op reastaurant en daarna gaat ge naar school voor de fuif. Ikzelf ben met mijn groep gaan uiteten, downtown in een reastaurant genaamd ' 900wall'. Het eten was heel lekker en weer volgens de traditie  betaald de jongen.
De fuif zelf heeft ook een thema en dit jaar was het ' onder water' en was alles blauw en had de punch ( drankje ) een naam van iets uit de zee en water er koekjes met zeedieren op enzo. Ook had de school een kermisattractie gehuurd; de octopus ( voor het thema ).
Na de fuif zijn dan alle meisjes nr mijn huis gekomen en zijn we in de jacuzzi geweest en dan zijn ze allemaal hier blijven slapen.

Voor de rest ga ik elke dag naar school en na school blijf ik meestal langer om iets te gaan doen met een vriend of ga ik met mijn zus en haar vriendinnen ( die nu ongeveer ook wel mijn vriendinnen zijn ) ergens naartoe. Die dingen variëren van gewoon naar iemand zijn/ haar thuis gaan, in de jacuzzi gaan, met een hoop vrienden ergens bij iemand zen thuis zitten, een mooie wandeltocht gaan maken in de bossen en foto's maken, wandelen naar een waterval, downtown iets gaan eten of drinken, naar een uitzichtplaats gaan, gaan fitnessen, of gewoon random dingen doen bij iemands thuis :D.
Ik denk dat dit de periode is voor mij dat alles geweldig lijkt en ik super, enorm blij ben dat ik dit heb gedaan, maar ergens weet ik el dat de slechte en moeilijke periodes ook nog wel zullen komen, maar daar probeer ik niet aan te denken ^^.

Bend, de stad waar ik woon, is een heel mooie plaats en dit weekend ga ik voor het eerst naar Portland. Een ' grote' stad hier 3 tot 3.5 uur vandaan met alle grote winkels en de plaats waar Twilight gefilmd is. Ik hoop dat we daar gaan winkelen want daar zijn veel winkels die wij gewoon zijn en andere grote bekende amerikaanse winkels waar ik al lang op wacht om daar eindelijk eens binnen te gaan ;D.

Voor de rest ; ik kan nog Nederlands praten maar soms is het moeilijk om over te schakelen en als ik skype met mij familie, gebruik ik Engelse woorden in men zin. M.a.w. ik begin op Astrid Bryan te lijken..! ): haha. Alé, ik hoop dat iedereen het zich nu tog een beetje beter kan voorstellen en dit lang genoeg was voor iedereen.

Bye !

Rare vrage

Ik dacht dat dit wel interessant kon zijn vr in men blog. ^^ dus hier zijn een paar rare vragen die mensen me hebben gesteld over België ;p.

- Hebben ze cola in in België ?
- hebben ze grote kledingwinkels...
- hebben ze pizza ...
- hebben ze spek ...
- hebben ze grote huizen zoals dit ( wijst naar een groot huis, niet giga, maar nog steeds ; wa is da voor een vraag?)
- * domme vraag *  hebben ze frieten in België
- * heel domme vraag * hebben ze chocolade in België
- * achterlijke vraag * hebben ze katten in België
- hebben ze gsm's ...
- sms'en ze ....
- ge zijt van België dus ge spreekt Duits e?
- hebben ze computers ...
- hebben ze festivals ... ( hell yeahhhhhh partyharders! )
- kent ge ...( en dan artiestennamen zoals  Beyonce, Paramore, Wiz Khalifa, Kanye West, Bob Marley, the Beatles ... )
- hebt ge al ooit gehoord van Dubstep ? ( Jeezzz, dubstep is van Europa, wij kennen dubstep al voor min 5 jaar, ik denk dat de verkeerde persoon hier die vraag stelt xd )
- gaat ge naar feestjes ... ( nee, ik heb geen vrienden en zit altijd alleen thuis. ik heb geen leven LOL)
- heeft iedereen een auto .... ( nee we rijden met paard en kar, duuhhh )
- wat is de drinkleeftijd ...( op zich ni zo'n domme vraag, ma wij weten tog ook da de leeftijd om te drinken hier 21jaar is? laten we zeggen dat de kennis over Europa hier niet zo groot is ..., zacht uitgedrukt)

EN een van de meestgestelde vragen ' hoe krijgt gij uw haar zooooo? ' hahaha , mensen zijn hier duidelijk geen frou's gewoon.

Ik hoop da iedereen eens goed heeft kunnen lachen. Als ge vragen hebt over Amerikanen, stel ze dan maar, dommer als de deze kunnen ze nooit zijn ^^ .

byeee

2 weken in de States

Hey iedereen, mijn eerste blog vanuit Amerika is (eindelijk?) hier, oléé.
oke waar beginne we euhmm..

* 9 september 2011!
de dag da ik België verliet voor 9 maanden en 2 weken in Bend, Oregon te gaan wonen. Ik had mijn gezin 1 week voor ik vertrek gekregen = beste nieuws da ik ooit gekregen heb, maar daar sewwes meer over.
03.15 uur : opstaan om mijn huis en beestjes te verlaten ):
03.40uur : vertrekken richting Zaventem
04.30uur : hallo zaventem, hallo AFS medewerkster en hallo vliegtickets
04.40uur : incheck tijd, eerst nog wa kleren uit de koffer halen, want ik had natuurlijk weer teveel bij ;$
05.00uur : chocomelk drinken, laatste drankje op Belgische bodem met de familie
05.30uur : tijd om afscheid te nemen, iedereen ant janke, ni zo leuk ):
TOT VOLGEND JAAR!

06.55uur : tijd om opt vliegtuig te stappen richting Frankfurt, Duitsland
09.20uur : vliegtuig had vertraging, eindelijk geland in Frankfurt
10.35uur : finally, t moment waar ik zolang op heb gewacht ; hallo vliegtuig richting Seattle, Washington
10 uur later ; ongeveer 11.30 uur amerikaanse tijd : geland in Seattle , en krijgt t nieuws te horen de ze NOG een vlieguig moet pakken naar Eugene, Oregon
17.15 uur : vliegtuig nemen naar Eugene
18.00uur : aangekomen in Eugene, wordt opgewacht door een welcome family die 2 gastzonen heeft. ik ga mee met de ouders en 1 gastzoon eten in een restaurant en blijf daarna bij hun voor 1 nacht slapen. heel lieve mensen. de volgende dag ga ik met hun effe frisbee spelen in het park en daarna brnegen ze mij naar een vrijwiligster, een paar straten verder waar ik samen met 2 andere jongen mijn AFS aankomst oriëntatie krijg.
2 uur later is het dan iendelijk zover : mijn gastgezin komt mij halen in Eugene om mij naar huis te nemen.


* 10 september = mijn gastgezin
Mijn gastgezin bestaat uit mama, papa, en 3 gastzussen ; Hannah, Nicole en Sophia. 16,12 en 7 jaar oud ;D. Ik was blij met t gezin, want ik zou geen enig kind zijn en dus ook ni alleen heel de tijd. mijn gezin houd van zeilen ( ze hebbe een zeilboot), skiën en wandelen in de bergen. Want voor wie het ni weet ; Bend, Oregon is een stadje van ongeveer max 100 jaar oud, dat tussen bergen, meren en natuurparken ligt. Het grootste deel van Bend, en het deel waar ik woon is nog maar 5  tot 10 jaar oud. Voor mij lijkt een groot deel hier op een vakantiepark omdat alles zo nieuw is. Ik woon in een groot huis da 5 slaapkamers en 3 badkamers telt. Ik slaap in een kamer naast de garage, een kamer met tv, kickertafel, keuken, eigen badkamer, 2 bedden, boekenrek en mac pc ;p. Ja ik ben idd met mijn gat in de boter gevallen hier bij mijn gezin, t zijn heel vriendelijke mensen en ik kan goed opschieten met mijn zussen ookal is t soms wa raar da ik een zus van 7 heb ( en de mensen die mij kenne wete da ik ni echt voor kleine kindere ben ;$ ), maar da zal wel betere denk ik. Mijn gastmama is Mexicaans en werkt in een ziekenhuis, ook geeft ze les ivm gezondheid aan Mexicanen die hier wonen ijn gastpapa heeft een wijnzaak hier in Bend. Ook hebben ze een huis in Argentinië, en daar gaan ze elk jaar ( soms voor een paar maanden ) naartoe , verhuizen. Want daar wonen ze aan de wijngaarden en maken ze hun eigen wijn waar ze geld mee verdienen.
ik kan goed overweg met men familie en zaterdag komen we zo laat aan dat we geen tijd meer hebben om nog iets te doen. De volgende dag ist mooi weer en gaan we zeilen ; heel leuk ;D

* 12 september = School!
wow 3 dagen in de VS en ja ik moet al naar school.. Mijn school is Summit High School ( SHS), mooie, nieuwe school met een keimooi uitzicht.  gelukkig mag ik maadag gewoon mijn zus
rondvolgen zoda ik een beeld krijg van de school en lessen. disndag moet ik een taaltest gaan doen voor men Engels, ik haal level 4/5, en da betekend da ik alle lessen in school mag volgen die in wil en ik moet ni naar de engelse les gaan, maar ik doe het toch, zo krijg ik de kans om de andere uitwisselingsstudenten te leren kennen en tis 1 van de 7 lessen die al ni zo serieus is ;D.. Woensdag begin ik zelf met school. Hier is het zo dat ge 7 lessen hebt, die ge zelf mocht kiezen. en ge hebt elke dag dezelfde lessen. ik heb school va 7.45 uur tot 14.45 uur, en op woensdag heb ik om 13uur gedaan, dan heb ik nog steeds 7 lessen, maar dan duurt elke les gewoon 35 minuten ipv 50min. handig!
ik heb de vakken ; Film as lit ( ge kijkt films, klassiekers en lost er vragen over op ; leukk) US history, french ( level 4 , en tis makkelijk xd), FST ( wiskunde, hoogst klas, maar ik ga die klas proberen schrappen want veel huiswerk en moeilijke woorden laten mij ni te om te volgen. ik ga wss een open block nemen, uurtje studie da ik men huiswerk kan doen ^^ ) , Forensic science ( soort wetenschap waar ge in leert hoe ge moorden moet onderzoeken enzo xd), mijn Engelse les en American Lit ( best moeilijk, veel zelf teksten schrijven).
Al bij al valt school wel mee, de eerste dagen was moeilijk omdat ik da zo helemaal niet gewoon ben, maar iedereen hier is heel vriendelijk en ge kunt eig tegen iedereen praten. Mensen hier zijn enkel onvriendelijk als gij dat ook tegen hun zijt. natuurlijk zijn er uitzodneringen maar die ben ik nog ni tegen gekomen. De school is hier wel NIET zo dat alle cheereaders in hun pakjes rondlopen en de football jongen in hun shirts en de bandleden hele tijd gitaar spelen op de trappen. Nee, das enkel in de films ;p . De cheerleaders en footballers mogen enkel hun pakskes aandoen als het de dag van de football game zelf is. Da was deze vrijdag het geval en toen liepen ze wel zo rond.

 Voor de rest hebt ge hier natuurlijk wel wa rare mensen, ma da hebt ge in elke school denk ik.  Ik heb wel 2 grote gymzalen in men school, een theaterzaal en een lunch zaal waar iedereen in groepjes zit. De juniors en seniors ( 5de en 6de jaars) mogen 'smiddags buiten en omdat al de vriendinnen van men gastzus kunnen rijden omdat ze 16 zijn, gaan we elke middag eten halen. Meestal is het geen eten maar geoon iets zoals een smoothie of een ijsdrankje, of chips of zoiets ;p. Bekende dingen hier zijn ; Dutch Bros ( ohjaa wij zijn hier!), Starbucks, subway, buritos, bagels(?) , McDonalds en de smoothie winkel ;p.

Buiten de vriendinnen van men zus heb ik nog ni veel vrienden. Ik praat wel met mensen, maar da betekend nog ni da het echt vrienden zijn. Maarja ik ga nog maar 1.5 week naar school : 7 dagen ben ik geweest, dus da moet ik tijd geven natuurlijk.

* de rest !

voor de rest heb ik hier gratis toegang tot de fitness, omdat mijn gastpapa gelogen heeft en heeft gezegd da ik zijn echte dochter ben uit een ander huwelijk xd , dus ik heet in de fitness ; Janina Ermisch (y). haha. dus fitnessen doen we wel regelmatig. Voro de rest ben ik gaan zeilen 2x en zwemmen in het meer. Ook ben ik naar de cinema geweest en een football wedstrijd van men school. Veel is hier ni te doen dus buiten shoppen, gaan uit eten en thuis met vriendinnen hangen of slaapfeestjes houden, heb ik nog ni veel gedaan hier. Tis hier wel heel anders allemaal en alles is natuurlijk echt Amerikaans en voor mij nog heel cool. Ik zie dan ook veel mensen mij uitlachen als ik foto's maak van dingen die voor mij geweldig zijn en voor hun heel normaal zoals bv de football game of mijn reuzegrote eten, of Arizona ice tea ;D..

Mijn gezin gaat in november miss naar Hawaii, en da betekend ik dus miss ook , late we hopen ! ;D

En tuurlijk mis ik mijn familie en vrienden in België, tis moeilijk nu int begin, ik mis veel mensen heel hard. tis vooral moeilijk omda ik me ni zelf kan verplaatsen en nu nog ni echt mijn eigen vriendinnen heb en school redelijk lonely is. Gelukkig helpt Facebook en Skype mij hier wa bij !

meer heb ik ni echt te vertellen eig, vraag gerust wa ge nog wilt weten , en tot de volgende ;D !

Bye Belgium !