hey iedereen! ik heb al weer effe niets meer gepost maar geen zorgen, da heeft enkel maar goede redenen. Ondertusse ben ik hier al bijna 2 maanden ( 9 november ) en is er veel veranderd.
In het begin had ik redelijk veel heimwee en vond ik het hier ni echt leuk omdat ik geen vrienden had en echt alles rondom mij aanpassen was. Het gezin, het huis, de school, de mensen, de omgeving/ stad, het land, de taal, het eten, de gewoonten... enzo. Ik kende hier niemand, kon mijn eigen taal ni spreken, kende hier niets, geen openbaar vervoer dus ik kan nergens heen, ik kon mijn kluisje op school nooit openen, ik wist niets zijn in mijn school. Alles in mijn hoofd was een chaos omdat ik dingen niet wist die anders zo eenvoudig en logisch lijken. Maar nu na bijna 2 maanden is alles heel anders.
Ik kom goed overeen met men zussen en men oudste gastzus kan nnu rijden en zijn we meer onafhankelijk. Ook heb ik vrienden gemaakt in school en voel ik mij niemeer zo alleen, de mensen zijn hier ook vriendelijk dus eens ze u kennen blijven ze u meevragen. Ik heb nu ook men eigen vrienden en ben nimeer altijd bij men gastzus waardoor ik niemeer t gevoel heb da ik haar lastig val. in die groep zijn de mensen heel vriendelijk en nemen mij altijd mee naar mooie plaatsen in Oregon. Doordat ik men eigen vrienden nu ongeveer heb, ben ik ook socialer en voel ik mij meer op men gemak in mijn school. Hierdoor durf ik ook veel meer met mensen te praten, zelf met mensen die ik helemaal ni ken ;p maar zo zijn de mensen hier allemaal.
Ik voel me ook confortabeler met Engels te praten en ik snap al meer dingen dan dat ik in het begin deed. ENNNN ik kan mijn kluisje openen na het 1 volledige maand aan mijn gastzus te hebben overgelaten :D... Ook in mijn gastgezin gaat het beter, al ging het daar nooit slecht. Het voelt meer als men familie aan, vooral met mijn zussen ( die ik ook gewoon zus noem en niet gastzus) . mijn ouders noem ik nog steeds niet 'mom' of ' dad' maar als ik over hun praat zeg ik wel gewoon ' mijn mama komt me op pikken' bijvoorbeeld :D. Maar ook kleine dingen worden beter, zoals woorden of dingen die ik versta of de weg die ik begin te kennen hier of gewoon dingen die ik gewoon geworden ben zoals het betalen met dollars of andere domme dingen ;p.
voor de rest is het weer hier veranderd en vandaag, 3 november, hadden we de eerste sneeuw. Het was smeltsneeuw, maar toch, het was sneeuw! Ook is het football seizoen gestopt en da betekend da het binnekort tijd wordt om te gaan skiën, olééé. Ik ben nerveus om te gaan skiën omdat ik het nog nooit gedaan heb en al mijn vrienden hier racen en er heel goed in zijn.. maar tzal wel lukken zeker? ;D.
Nog iets redelijk belangrijk da is gebeurd in de afgelopen periode is Homecoming. Waarschijnlijk het meest gekende schoolfeest 'van in de films' voor jullie :D. maar voor degene die niet weten wa dit is ; Homecoming is een 'dance', dus een fuif, die de school organiseert voor de studenten en de jongens moeten een meisje uitvragen op een originele manier zoals bijvoorbeeld met bloemen, of als een complete verrassing. Iedereen vind deze dingen leuk omdat ze hier geen fuiven organiseren voor jongeren omdat ze hier niet mogen drinken en dit hier gewoon ni de gewoonte is. Dus als er een fuif is van de school, flipt iedereen door ;). Op de fuif zelf is het dan de gewoonte dat ge met uw date danst. En de manier hoe Amerikanen dansen is nogal vulgair en alsvolgt ; jongen achter het meisje en basically gewoon tegen elkaar schuren. Klinkt misschien nie zo vulgair, maar de jongen die u mee uitvraagt is meestal iemand die ge niet zo goed kent en u op deze manier beter wilt leren kennen of een goede vriend van u, wat het alleen nog maar mee awkward maakt om zo met elkaar te dansen :p. Maar alle mensen hier vinden dit compleet normaal en doen en NIETS anders dan zo de hele tijd dansen, wat ik dus helemaal ni 'leuk' noem :p. Om elkaar te vragen doen sommige jongens heel veel moeite. Zoals dit jaar was er een jongen die een liedje voor het meisje schreef en het met een spandoek voor de school voor haar heeft gezongen, en toen ze ja zei, heeft hij haar een roos gegeven! Zoals ik zei dus ; mensen draaien door hier :D. Voor de fuif zelf doen alle meisjes mooie kleedjes aan en bijna alle jongens een pak. Ook is het de gewoonte dat de meisjes de jongen een bloem kopen voor op hun jas te spelden, en de jongens de meisjes een bloem kopen voor rond hun arm. Meestl zorgen de koppels ook dat hun kleren met elkaar matchen qua kleur.
Ikzelf was gevraagd door een vriend ( en nee als ge gevraagd wordt door iemand wil dat niet zeggen dat die daar iets meer mee bedoeld en dit was ook helemaal niet zo) met een roos en een papier waar int Nederlands opstond of ik met hem wou gaan.
De dag van Homecoming zelf, komen alle meisjes ( van uw groepje vrienden) samen om zich klaar te maken. Als de meisjes klaar zijn komen alle dates van de meisjes naar het huis om foto's te maken, in groep en apart. Daarna gaat ge dan met uw groep ( of apart) op reastaurant en daarna gaat ge naar school voor de fuif. Ikzelf ben met mijn groep gaan uiteten, downtown in een reastaurant genaamd ' 900wall'. Het eten was heel lekker en weer volgens de traditie betaald de jongen.
De fuif zelf heeft ook een thema en dit jaar was het ' onder water' en was alles blauw en had de punch ( drankje ) een naam van iets uit de zee en water er koekjes met zeedieren op enzo. Ook had de school een kermisattractie gehuurd; de octopus ( voor het thema ).
Na de fuif zijn dan alle meisjes nr mijn huis gekomen en zijn we in de jacuzzi geweest en dan zijn ze allemaal hier blijven slapen.
Voor de rest ga ik elke dag naar school en na school blijf ik meestal langer om iets te gaan doen met een vriend of ga ik met mijn zus en haar vriendinnen ( die nu ongeveer ook wel mijn vriendinnen zijn ) ergens naartoe. Die dingen variëren van gewoon naar iemand zijn/ haar thuis gaan, in de jacuzzi gaan, met een hoop vrienden ergens bij iemand zen thuis zitten, een mooie wandeltocht gaan maken in de bossen en foto's maken, wandelen naar een waterval, downtown iets gaan eten of drinken, naar een uitzichtplaats gaan, gaan fitnessen, of gewoon random dingen doen bij iemands thuis :D.
Ik denk dat dit de periode is voor mij dat alles geweldig lijkt en ik super, enorm blij ben dat ik dit heb gedaan, maar ergens weet ik el dat de slechte en moeilijke periodes ook nog wel zullen komen, maar daar probeer ik niet aan te denken ^^.
Bend, de stad waar ik woon, is een heel mooie plaats en dit weekend ga ik voor het eerst naar Portland. Een ' grote' stad hier 3 tot 3.5 uur vandaan met alle grote winkels en de plaats waar Twilight gefilmd is. Ik hoop dat we daar gaan winkelen want daar zijn veel winkels die wij gewoon zijn en andere grote bekende amerikaanse winkels waar ik al lang op wacht om daar eindelijk eens binnen te gaan ;D.
Voor de rest ; ik kan nog Nederlands praten maar soms is het moeilijk om over te schakelen en als ik skype met mij familie, gebruik ik Engelse woorden in men zin. M.a.w. ik begin op Astrid Bryan te lijken..! ): haha. Alé, ik hoop dat iedereen het zich nu tog een beetje beter kan voorstellen en dit lang genoeg was voor iedereen.
Bye !
